In CQ 20 , 277–87, 1 argued for dating Corinna to the third century B.C. In my Greek Metre , p. 141, I continued to assume this date, observing that not everyone accepted it but that I knew of no attempt to answer my arguments. I must confess to having overlooked at least one such attempt, by A. Allen in CJ 68 , 26–8; and now M. Davies has mounted another in SIFC 81 , 186–94, largely repeating Allen's points but (...) with some new touches. Allen upholds the traditional fifth-century date. Davies has yet to come to a decision, but meanwhile he is eager to discredit what he regards as an unsatisfactory case for a Hellenistic dating. (shrink)

Evolution of the humane resonances between Hindu values and contemporary experiences and challenges; contributed research papers.

It is well known that sometime before 700 b.c. the Greeks took over from the Near East a complex theogonic myth about the succession of rulers in heaven, involving the motifs of the castration of Sky and a swallowing and regurgitation by his successor, and that this story forms the framework of Hesiod's Theogony. It is less well known that at a later epoch, sometime before the middle of the sixth century b.c., a quite different and no less striking oriental (...) myth about the beginning of things was introduced to Greece: the myth of the god Unaging Time, who created the materials for the world from his own seed, and of the cosmic egg out of which the heaven and the earth were formed. I have discussed this myth and its variants elsewhere. My purpose in re-examining it here is firstly to clarify various details of the Phoenician versions of the cosmogony as reported in Greek sources, secondly to obtain a sharper picture of its original form, and thirdly to argue that the world model of the early Ionian philosophers, which to some extent set the pattern for subsequent Greek cosmology, owed more to the myth than has generally been appreciated. (shrink)

In the controversy over the date of Corinna, the following points may be taken as agreed: 1. An edition was made in Boeotia about the end of the third or beginning of the second century B.C. 2. The texts of Corinna current in the late Hellenistic and Roman periods were all descended from that Boeotian edition. 3. Before its dissemination, Corinna was unknown in Greece at large. If she wrote at an earlier period, she must have been remembered only locally. (...) The difference between Boeotian spelling of the fifth century and that of the fourth is very great: but the difference in this respect between the mid-fourth century and the late third or early second is comparatively slight. It is therefore tenable that whereas there would be a good reason for the re-spelling of fifth-century Boeotian into the later convention of any period, there would be no obvious or adequate reason for re-spelling Boeotian of the fourth century into the orthography of the third, or that of the third into that of the second. Even those features of fourth-century spelling which have ceased to preponderate are by no means unknown or even uncommon at the end of the third century. (shrink)

These notes are a supplement to those which formed the second part of my ‘Hesiodea’. In part they result from re-examination of manuscripts and papyri undertaken for a projected commentary on the Theogony. In discussing the text of Hesiod a prime necessity is a new system of sigla. Rzach's system has the grave disadvantage that in the three extant poems the same manuscript is denoted by different letters, and conversely the same letter denotes different manuscripts.

Oxford Scholarly Classics is a new series that makes available again great academic works from the archives of Oxford University Press. Reissued in uniform series design, the reissues will enable libraries, scholars, and students to gain fresh access to some of the finest scholarship of the last century.

In App. Verg. Priap. 3, 3, the most recent editor adopts the form fomitata, first proposed by I. Voss, a form which seems to derive its only authority from a passage in Paulus' abridgement of Festus . Though there is some variation in the MSS. of the Priapeia , the first four letters are in every case the same—namely, form-. Again, in Ps.-Placidus the MSS. give formitat, but Goetz prints this as fo[r]mitat. The reading formitata was upheld by Skutsch, who (...) quoted the form formitare as a parallel to exitare in Catull. 17, 24, which all recent editors have changed to excitare. (shrink)

On the fundamentals of Advaita and Viśiṣṭādvaita philosophy.

Résumé : Le PPBS a été conçu comme un instrument destiné à ceux qui décident de l'allocation des ressources publiques : il doit leur permettre de prendre de meilleures décisions. S'il est très difficile de repérer et de juger les choix que le développement du système a inspirés aux Etats-Unis, il n'en est pas mains certain que ses résultats tangibles sant maigres car la masse des anciens programmes, principale source potentielle de moyens nouveaux, n'a guère été remise en question.La valeur (...) intrinsèque du PPBS ne peut être mise en cause. Ce qui doit l'être, c'est la lenteur de son développement, qui demeure peu avancé. Cette lenteur s'explique, car le système ne peut produire des fruits dans une terre stérile qu'on n'a pas préparée.La brutalité et les maladresses de l'opération déclenchée en 1965 dans le gouvernement fédéral américain ne pouvaient que renforcer la résistance au changement et retarder, sinon compromettre, le succès final. Les perspectives demeurent heureusement favorables, puisque la nouvelle administration ne semble pas décidée à faire machine arrière et que les Etats et Villes ont démarré sous de bien meilleurs auspices.La principale conclusion qu'imposent les expériences américaines est que toute juridiction intéressée par le PPBS doit impérativement développer, de la façon la plus générale, la volonté d'instaurer le système et s'assurer les moyens de le faire. C'est dire qu'il est peu sage d'engager la bataille sur tous les fronts à la fois : il faut tenter des percées. Mais c'est dire aussi combi en l'information et la formation sant essentielles. A cet égard, l'installation généralisée de certains éléments du système, à savoir la structure de programmes et le budget-programme, loin de présenter des inconvénients, peut constituer un excellent exercice en dehors de son utilité directe pour le preneur de décision. La bataille en cause est surtout celle de la conviction: l'outil est prêt, il est bon, encore faut-il que l' ouvrier accepte de s'en servir.Samenvatting:Planning-programming-budgeting werd ontworpen als een instrument voor diegenen die beslissen over de toewijzing van de overheidsmiddelen.Dit instrument moet de beslissers in staat stellen betere beslissingen te treffen. Het is niet makkelijk deze beslissingen op te sporen en te beoordelen welke in de Verenigde Staten getroffen werden onder invloed van de ontwikkeling van deze systeembenadering. Toch is het met vrij grote zekerheid te stellen dat de tastbare resultaten gering zijn omdat de veelheid aan oude programma's die tenslotte toch de voornaamste potentiële bronnen zijn van nieuwe middelen, nooit werden aangevochten.De intrinsieke waarde van PPBS kan daarom evenwel niet worden genegeerd. Wat wel dient aangeklaagd is de traagheid van zijn aanslepende ontwikkeling. Deze traagheid is te verklaren door het feit dat het systeem slechts vruchten kan afwerpen zo het ingeplant wordt in degelijk voorbereid terrein.De brutaliteit en de onhandigheden bij de operatie die in 1965 werd ingezet in het amerikaans federaal overheidsbestel konden niets anders dan de weerstand tegen de verandering versterken en afbreuk doen aan het uiteindelijk slagen van het systeem. Gelukkiglijk blijven de vooruitzichten gunstig want de nieuwe beleidsvoerders sinds de presidentsverkiezingen, blijken ermee te willen doorgaan en de staten en lokale overheden zijn ermee van wal gestoken onder veel betere omstandigheden. Het doorslaggevend besluit uit de amerikaanse ervaringen terzake is wel dat elke instantie welke belangstelling heeft voor PPBS, nodig moet op zo breed mogelijk vlak de wil doen groeien om het systeem te ontwikkelen en er ook de nodige middelen toe ter beschikking stellen. Dit betekent tevens dat het weinig aan te bevelen is de strijd op alle fronten terzelvertijd aan te binden maar wel geleidelijk doorbraken te verwezenlijken. Dit brengt dan evenwel ook met zich dat informatie en vorming essentieel zijn bij deze strategie. In dit verband moet dan ook gezegd worden dat reeds het invoeren van sommige deelementen van het systeem, zoals de programmastructuur en het programmabudget, voor de beslisser nuttig kan zijn voor zijn persoonlijk inzicht en vorming.De te voeren actie dient nog slechts te worden toegespitst op het overtuigen van de verantwoordelijken. Het instrument is immers gebruiksklaar en degelijk, er is alleen nog het wachten op de wil van de gebruiker dit instrument ter hand te nemen. (shrink)